شناسایی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‏سیلین با روش انتشار دیسک، تعیین mic و pcr برای ژن meca

هدف: استافیلوکوکوس اورئوس از عوامل مهم عفونت‏های شدید در بیمارستان و جامعه است. سویه‏های مقاوم به متی‏سیلین این باکتری شیوع و مرگ و میر بالا دارند. بنابراین برای درمان آنتی‏بیوتیکی و کنترل پخش عفونت لازم است که سویه‏های مقاوم به متی‏سیلین به‏سرعت و دقت شناسایی شوند. در این تحقیق مقاومت به متی‏سیلین با روش انتشار دیسک، آگار دایلوشن و pcr برای ژن meca بررسی شد. مواد و روش‏ها: 174 سویه استافیلوکوکوس اورئوس از نمونه‏های مختلف بالینی از سه بیمارستان آموزشی جدا شد. حساسیت آنتی‏بیوتیکی با روش انتشار دیسک تعیین شد و حداقل غلظت مهارکنندگی اگزاسیلین با آگار دایلوشن و pcr برای ژن meca با آغازگرهای اختصاصی انجام شد. نتایج: فراوانی سویه‏های مقاوم به متی‏سیلین با روش انتشار دیسک، آگار دایلوشن و pcr به‏ترتیب 50 درصد، 7/47 درصد و 2/48 درصد مشاهده شد و سویه‏های mec مثبت نسبت به آنتی‏بیوتیک‏های آزمایش شده بسیار مقاوم‏تر از سویه‏های mec منفی بودند. نتایج آگار دایلوشن، مقاومت سطح پایین به متی‏سیلین (حداقل غلظت مهارکنندگی کمتر از 64 میلی‏گرم در لیتر) را نشان داد. پراکندگی سویه‏های مقاوم به متی‏سیلین در سه بیمارستان مورد بررسی مشابه بود و اختلاف معنی‏دار بین حضور سویه‏های مقاوم به متی‏سیلین در نمونه‏های مختلف بالینی مشاهده نشد. نتیجه‏گیری: pcr بهترین روش برای شناسایی روتین سویه‏های مقاوم به متی‏سیلین است به‏طوری که می‏تواند 24 ساعت قبل از سایر روش‏های معمول سویه‏های مقاوم به متی‏سیلین را شناسایی کند.